دوره ی حشمونائیان و تأثیر آن بر شکل گیری فرقه های یهودی

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۱۰۴

جنبش مکابیان حرکتی بود که یهودیان، با غلبه بر پادشاهان سلوکی ـ‌جانشینان اسکندر کبیرـ  در یهودیه پدید آوردند. اسکندر در پی گسترش فرهنگ یونانی در تمام نقاط سرزمین­ها­ی تحت سیطره­ی خود بود. از­این­رو، همزمان با فتوحات سرزمین‌هایی مانند ایران، آسیای صغیر، هندوستان، سوریه و مصر به ترویج فرهنگ یونان اقدام کرد. بعد از اسکندر، یکی از جانشینان وی به نام آنتیوخوس چهارم، تلاش کرد تا علاوه بر رواج فرهنگ یونانی در میان یهودیان سرزمین یهودیه، دین و خدایان یونانی را نیز جایگزین خدای یهوه کند. در این فرآیند،گروهی از یهودیان، برای جلوگیری از تهاجم دین و خدایان یونان بر عقاید و اندیشه‌های دینی قوم یهود،به پاخاستند.در این رساله، هدف، بررسی جوانب و دیدگاه ­های مختلف این جنبش یهودیان و تأثیر و تأثره ایی که در بین یهودیان گذاشت، است. گروهی از یهودیان به نام «حسیدیم» که در مقابل این تهاجم قیام کرده بودند، تا زمان پیروزی یهودای مکابی، از این شورش حمایت کردند. خاندان مکابی، شامل متتیای کاهن و پسرانش یوحنا، یهودای مکابی، الیعازار، یوناتان و شمعون بود. آنان در برابر حاکمان ستمگر سلوکی، که دین و آیین یونانی را ترویج می‌کردند، مقاومت یهودیان را رهبری کردند. قیام یهودیان منجر به استقلال یهودیان شد. سال‌های ۱۴۲ ق.م تا ۶۳ ق.م، دوران استقلال یهود، دوره مکابیان نام دارد.در این دوره، فرقه­ های متعددی به وجود آمدند از جمله مهمترین آنها دو فرقه فریسیان و صدوقیان بود. جنگ و نزاع بین این دو گروه، حکومت تقریباً۱۰۰ساله مکابیان را تضعیف و زمینه را برای سلطه رومیان مساعد کرد. سرانجام یکی از سرداران رومی به نام «پمپئی» بخشی از سوریه را در سال ۶۳ ق.م از حاکمیت مکابیان درآورد.