بررسی تاثیر روش آرام سازی بنسون بر اضطراب و شاخص‌های همودینامیک بیماران تحت مداخلات الکتروفیزیولوژیک

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۱۱۲

زمینه و هدف: مداخلات الکتروفیزیولوژیک از جمله روش های جدید در تشخیص و درمان دیس ریتمی ها بوده و مانند هر مداخله تهاجمی دیگر، عوارضی همچون اضطراب را به دنبال دارد. با توجه به اثرات اضطراب بر شاخصهای همودینامیک و ناراحتی بیماران، به کاربردروشهایی ایمن و کم هزینه برای کننرل این مشکل روانشناختی نیاز می باشد. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تاثیر آرام سازی عضلانی بنسون بر سطح اضطراب و شاخص های همودینامیک (مطالعه حرکت خون) بیماران در انتظار مداخلات تشخیصی و درمانی الکتروفیزیولوژیک انجام گرفته است.روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی ۷۲ بیمار در انتظار مداخلات الکتروفیزیولوژیک بستری در مرکز آموزشی درمانی دکتر حشمت شهر رشت انجام شده است. نمونه های مطالعه به روش تدریجی انتخاب و به روش بلوک تصادفی بطور همگون از نظر اطلاعات فردی-بالینی، اضطراب، فشار خون و نبض، در فاصله زمانی ۵-۳ ساعت قبل از مداخله، در دو گروه آزمون (تحت مراقبت معمول و آرام سازی عضلانی) و کنترل (فقط مراقبت معمول) مورد بررسی قرار گرفتند. داده های پژوهش با استفاده از ابزاری ۳ بخشی شامل پرسشنامه اطلاعات فردی – بالینی، بخش اضطراب ابزار اضطراب و افسردگی بیمارستانی و برگه ثبت شاخص های همودینامیک به روش مصاحبه، مشاهده یافته های ثبت شده در پرونده و اندازه گیری توسط پژوهشگر جمع آوری شدند. داده های مرتبط با اطلاعات فردی- بالینی در محدوده زمان ۵- ۳ ساعت قبل از مداخله الکتروفیزیولوژی و سطح اضطراب و شاخص های همودینامیک نمونه ها در دو مرحله ۵- ۳ ساعت و ۶۰- ۵ دقیقه قبل از مداخله الکتروفیزیولوژی گردآوری شدند. گروه آزمون در فاصله زمانی بین دو مرحله آزمون تشویق به شنیدن فایل صوتی دستوالعمل انجام آرام سازی عضلانی بنسون به مدت ۷ دقیقه با استفاده از هدفون، و تمرین آن به میزان حداقل ۳ نوبت در این فاصله زمانی شد. میانگین داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه۲۱ و تحت آزمون های آماری تی زوج،  تی مستقل، ویلکاکسون، آنالیز کوواریانس و کای دو  در دو گروه مقایسه و تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان دادند که براساس نتیجه آزمون تی زوج، میانگین و انحراف معیار نمره اضطراب گروه آزمون در مرحله بعد از مداخله نسبت به قبل از آن کاهش معنی داری داشته است (۷۰/۶±۹۱/۷در مقایسه با۴۳/۳±۱۱/۳ و ۰۰۰۱/۰P<). در حالیکه میانگین و انحراف معیار نمره این متغیر در گروه کنترل در مرحله قبل از مداخله (۲۱/۶±۵۵/۶) در مرحله دوم بررسی افزایش معناداری (۲۷/۷±۵۵/۸) با (۰۰۰۱/۰P<) یافته بود. آزمون تی مستقل نیز تفاوت میانگین و انحراف معیار نمره اضطراب دو گروه را در مرحله دوم بررسی به صورت معنادار نشان داد (۰۰۰۱/۰P<).   در بررسی متغیرهای همودینامیک، آزمون تی زوجی نشان داد که در گروه آزمون متغیرهای فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و تنفس بعد از مداخله کاهش معنی داری نسبت به این متغیر در مرحله اول بررسی داشته اند (۰۰۰۱/۰P<). در این گروه، اگرچه تعداد نبض نیز کاهش یافت اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (۳۷۲/۰P=). درمقابل، آزمون تی زوج در گروه کنترل نشانگر افزایش معنی دار همه متغیرها در مرحله دوم بود؛ به این صورت که تمامی متغیرهای فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، تنفس (۰۰۰۱/۰P<) و همچنین نبض (۰۰۱/۰P<) در مرحله دوم بررسی نسبت به مرحله اول به گونه ای معنا دار افزایش یافته بودند. در نهایت آزمون آماری تی مستقل تفاوت آماری معناداری بین میانگین و انحراف معیار تمامی متغیرهای همودینامیک یعنی فشارخون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، تنفس (۰۰۰۱/۰P<) و نبض (۰۰۱/۰P<) را در مرحله دوم در دو گروه مورد مطالعه نشان داد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشانگر تاثیر مثبت و کاهنده آرام سازی عضلانی بنسون بر سطح اضطراب و شاخص های همودینامیک نمونه های گروه آزمون می‌باشد از این رو کاربرد آرام سازی توسط پرستاران می تواند در کاهش اضطراب و بهبود شرایط همودینامیکی بیماران مفید واقع شود.