استراتژیهای رد کردن در زبان فارسی در جامعه زبانی شیراز بر مبنای جنسیت گویشوران

نوع فایل :word 

تعداد صفحات:۱۳۷

رد کردن تقاضا، دعوت، پیشنهاد یا تعارف، از کنش‌های به مخاطره اندازی وجهه می‌باشد، بنابراین در عمل ردکردن، گویشوران هر زبان از راهبردهای برخورد با آن آگاهی دارند و سعی دارند تا سرحد امکان تهدید را کاهش دهند و یک تعامل ملایم داشته باشند. انتخاب استراتژی های ردکردن به عواملی چون نوع کنش گفتار ( تقاضا، دعوت، پیشنهاد و تعارف) و عواملی چون جنسیت، سن، وجهه و فاصله اجتماعی بستگی دارد. پژوهش حاضر، به بررسی استراتژی‌های ردکردن در زبان فارسی در جامعه زبانی شیراز بر مبنای جنسیت گویشوران پرداخته‌است. بدین منظور، ابتدا پرسش‌نامه‌ای با سوالات باز طراحی و در میان اقشار مختلف توزیع گردیده‌است. سپس بر اساس نتایج به دست آمده، پرسش نامه‌ای چندگزینه‌ای طراحی و در دو گروه زنان و مردان به منظور تعیین تاثیر جنسیت توزیع و داده های بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته‌است. نتایج نشان می‌دهد که استراتژی‌های ردکردن در جامعه زبانی شیراز، از دودسته مستقیم و غیرمستقیم تشکیل شده‌است. مردان بیشتر از زنان استراتژی‌های مستقیم استفاده کرده‌اند و در خصوص استراتژی‌های غیرمستقیم ردکردن، زنان نسبت به مردان بیشتر از استراتژی‌های تشکروقدردانی و معذرت‌خواهی استفاده کرده‌اند. از آن سو مردان بیشتر از زنان، دلیل و بهانه را بر دیگر استراتژی‌ها مقدم کرده‌اند.