بررسی تأثیر بربرین بر روی آسیبهای عملکردی و بافتی پانکراس ناشی از نارسایی حاد کلیوی القاء شده توسط ایسکمی/ریپرفیوژن در رتهای نر

نوع فایل :word

تعداد صفحات :۸۸

ایسکمی/ری­پرفیوژن کلیه (RIR) یکی از شایع ترین علل نارسایی حاد کلیوی است. همزمان با پیشرفت نارسایی کلیوی، گلوکونئوژنز کلیوی، کلیرانس انسولین و نیز کاتابولیسم انسولین در بافت­ه ای دیگر مثل کبد و عضله اسکلتی کاهش می­یابد. این وقایع خطر هیپوگلیسمی را افزایش می­دهد. بربرین مهم­ترین آلکالوئید گیاه زرشک بوده که دارای خواص ضد دیابتی، ضد التهابی، ضد تومور، ضد اسهال و ضد میکروبی است. هدف از این تحقیق بررسی اثر RIR روی پانکراس و تأثیر بربرین بر روی آسیب­های پانکراسی ناشی از RIR در رت بود. رت­های نر نژاد ویستار (۳۰۰ – ۲۶۰ گرم) به چهار گروه (۷n=) تقسیم شدند، که در آن رت­ها به مدت ۷ روز قبل از القا ایسکمی، بربرین را به میزان day/mg/kg 15 در گروه I/R+BBR و آب مقطر در گروه I/R، به صورت خوراکی دریافت می­کردند. در گروه-های Sham و Sham+BBR، شریان­های کلیوی مسدود نمی­شدند و به مدت ۷ روز قبل از جراحی به ترتیب آب مقطر و بربرین دریافت می­کردند. ایسکمی کلیوی با انسداد هر دو شریان کلیوی به مدت ۴۵ دقیقه ایجاد و متعاقباً ۲۴ ساعت دوره­ی ری­پرفیوژن طی گردید. نمونه های خونی جهت تعیین غلظت­های پلاسمایی کراتینین، نیتروژن اوره خون (BUN)، گلوکز و انسولین جمع آوری شدند. در پایان نمونه­ های پانکراس، برای بررسی­های بعدی بافت شناسی (رنگ­آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین) حفظ شدند. ایسکمی/ری­پرفیوژن باعث کاهش معنی­دار عملکرد کلیه، که با افزایش غلظت کراتینین و نیتروژن اوره پلاسما مشخص شد؛ کاهش غلظت گلوکز و افزایش انسولین پلاسما و نیز ایجاد احتقان عروقی پانکراس گردید. استفاده از بربرین افزایش سطح پلاسمایی کراتینین و نیتروژن اوره، کاهش گلوکز پلاسما و افزایش غلظت انسولین را معکوس نمود و احتقان عروقی پانکراس را کاهش داد. آسیب ایسکمی/ری­پرفیوژن کلیه در ایجاد آسیب­های بافتی و احتمالأ اختلالات عملکردی پانکراس در رت نقش دارد. بعلاوه بربرین اثرات بهبودی بخش در مقابل آسیب اندامی القا شده توسط RIR در رت ایجاد می­کند.