بررسی تأثیر بربرین بر روی آسیبهای عملکردی و بافتی بیضه ناشی از نارسایی حاد کلیوی القاء شده توسط ایسکمی ریپرفیوژن در رتهای نر

نوع فایل :word

تعداد صفحات :۶۷

آسیب اندام دوردست نوعی استرس اکسیداتیو است که ممکن است در اندام­های مختلف دور از بافت در معرض قرار گرفته با آسیب ایسکمی/ ری­پرفیوژن (I/R) دیده شود. درجه آسیب به مدت ایسکمی بستگی دارد .لیکن در طی دوره ری­پرفیوژن که با آغاز کردن واکنش التهابی با دخالت رادیکال­های آزاد اکسیژن آسیب را تشدید می­نماید، آشکار می­شود بربرین، یک آلکالوئید ایزوکوئینولین مهم، مهارکننده قوی التهاب است. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات عملکرد تولید­مثلی ناشی از نارسایی حاد کلیوی ایسکمیک و اثر بربرین بر آسیب­های القاء شده در بیضه رت بود. رت­های نر نژاد ویستار (۳۰۰-۲۶۰ گرم) به چهار گروه (۷n=) تقسیم شدند، که در آن رت­ها به مدت ۷ روز قبل از القاء ایسکمی، بربرین را به میزان mg/kg/day15 در گروه I/R+Ber و آب مقطر در گروهI/R ، به صورت خوراکی دریافت می­کردند. در گروه­ های Sham و Sham+Ber شریان­های کلیوی مسدود نمی­شدند و به مدت ۷ روز قبل از جراحی به ترتیب آب مقطر و بربرین دریافت می­کردند. ایسکمی کلیوی با انسداد هر دو شریان کلیوی به مدت ۴۵ دقیقه ایجاد گردید که به دنبال آن ۲۴ ساعت ری­پرفیوژن صورت گرفت. نمونه­ های خونی جهت اندازه­ گیری غلظت پلاسمایی کراتینین، نیتروژن اوره، تستوسترون، هورمون لوتئینی (LH) و هورمون محرک فولیکول (FSH) جمع­آوری گردید. سپس هردو بیضه جدا و جهت بررسی­های بعدی هیستولوژیک (رنگ امیزی هماتوکسیلین و ائوزین) حفظ شدند. ایسکمی/­ ری­پرفیوژن باعث کاهش معنی دار عملکرد کلیه که با افزایش غلظت کراتینین و نیتروژن اوره پلاسما مشخص شد، کاهش غلظت تستوسترون و افزایش غلظت LH و FSH پلاسما و نیز آسیب­های بافت بیضه گردید. تیمار با بربرین افزایش سطح پلاسمایی کراتینین و نیتروژن اوره، کاهش غلظت تستوسترون و نیز افزایش LH و FSH پلاسما را معکوس نمود. همچنین، آسیب های هیستولوژیک بیضه را تا حدودی کاهش داد. این نتایج نشان می­دهند که نارسایی حاد کلیوی ایسکمیک اختلالات عملکردی و آسیب­های بافتی را در بیضه رت القاء می­کند، که با استفاده از بربرین این آسیب­ها کاهش می­یابند.