بررسی سی و هشت ساله تومورهای غدد بزاقی در مراجعین به بخش آسیب شناسی دانشکده دندانپزشکی مشهد طی سالیان 1388-1350

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۱۰۷

تومورهای غدد بزاقی از شیوع نسبتاً اندکی برخوردار بوده و حدود ۳% تا ۱۰% نئوپلاسم‌های ناحیه سر و گردن را تشکیل می‌دهند. با توجه به نبود تحقیقات اپیدمیولوژیک درباره این تومورها در دانشکده دندانپزشکی مشهد؛ تحقیق حاضر با هدف تعیین خصوصیات تومورهای غدد بزاقی در مراجعین به بخش آسیب‌شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در فاصله زمانی ۱۳۸۸-۱۳۵۰ (۳۸ سال) انجام شد.مواد و روش‌هادر یک تحقیق توصیفی، پرونده‌های بایگانی شده در بخش آسیب‌شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی مشهد در فاصله سال‌های ۱۳۸۸-۱۳۵۰ بازخوانی و ۱۶۵ بیمار مبتلا به تومورهای غدد بزاقی شناسایی گردید. متغیرهای مرتبط با تومورها (سن، جنس، موقعیت، نوع تومور، تشخیص‌های بالینی، تشخیص‌های هیستولوژیکی و ماهیت تومورها) تعیین و داده‌ها با آمار توصیفی گزارش گردید.یافته‌هاحدود ۷/۱ درصد کل نمونه­ های مورد مطالعه را تومورهای بزاقی دربرمی­گیرد. شیوع تومورهای غدد بزاقی در زنان تا حدودی بیشتر از مردان بوده است [۸۶ نفر (۱/۵۲%) در برابر ۷۹ نفر (۹/۴۷%)]. میانگین سنی مبتلایان به این تومورها برابر ۶۲/۴۱ سال و در محدوده ۸۰-۸ سال برآورد گردید. بیشتر تومورها در ناحیه کام (۹۱ مورد؛ ۲/۵۵%)؛ لب (۱۶ مورد؛ ۷/۹%)؛ غدد تحت فکی (۱۵ مورد؛ ۱/۹%)؛ گونه (۱۳ مورد؛ ۹/۷%) و پاروتید (۱۰ مورد؛‌ ۱/۶%) ایجاد شده بودند. ۵/۵۱% (۸۵ مورد) ضایعات خوش‌خیم و ۵/۴۸% (۸۰ مورد) آنها بدخیم بوده‌اند. تومور پلئومورفیک آدنوما با ۷۷ مورد (۷/۴۶%) شایع‌ترین تومور بوده و بعد از آن، موکواپیدرموئید کارسینوما با ۳۳ مورد (۰/۲۰%) و آدنوئید کیستیک کارسینوما با ۲۳ مورد (۹/۱۳%) در رتبه‌های بعدی قرار داشتند.نتیجه‌گیرکام شایع­ترین مکان بروز تومورهای بزاقی در  این مطالعه بوده و همچنین کمترین دهه سنی بروز ضایعات را به همراه لب و انواع مرکزی به خود اختصاص داده است. ضایعات بدخیم به طور معنی­داری در جنس مونث و در یک دهه دیرتر رخ می‌دهد. تطابق تشخیص های بالینی و هیستوپاتولوژیک در پلئومورفیک آدنوما بیشترین هماهنگی را نشان می دهد.