بررسی مقایسه ای روشهای حل تعارض زناشویی و شیوه های فرزندپروری در پرستاران شیفت در گردش و شیفت ثابت بیمارستان های دولتی بندرعباس

فایل:word

صفحه :۱۳۵

قرآن کریم زوجیت را آیت بزرگ خداوند می داند که مرکز پیدایی و پرورش آرامش، مروت و رحمت است (روم، آیه۲ )پیشرفت و رشد همه انسان ها در گرو تشکیل زندگی و خانواده است از اساسی ترین و مهم ترین نهادهای همه جوامع است. امروزه تحولات، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خانواده های معاصر ما را با مسائل خاصی رو به رو کرده است (فنیفر۱۳۸۷، ص۳ )تعارض[۱] جزئی لاینفک از زندگی انسان است و بنابراین مسأله این نیست که آیا کشمکش و اختلاف وجود دارد یا ندارد، زیرا در هر حال وجود نخواهد داشت،  نکته حائز اهمیت این است که چگونه با مسأله برخورد می شود و مورد رسیدگی قرار گیرد (ایزدی، ۱۳۷۹، ص۶۷). تعارض بین والدینی[۲] یکی از مشکلاتی است که کودکان سراسر دنیا  با آن مواجه هستند و تقریباً همه کودکان حدی از تعارض بین والدین را تجربه و آن را به عنوان تنیدگی معرفی می کنند (کامینگز و همکاران[۳]، ۲۰۰۷). چگونگی تعامل والد-کودک اغلب به عنوان پیش بینی کننده ای برای مشکلات رفتاری کودکان مورد استفاده قرار می گیرد و تعامل هایی که معمولاً  همراه با خصومت متقابل، بدبینی،  کنترل بیش از حد و خشونت هستند در بسیاری از آسیب های روانی کودکی دخالت دارد (هالن ستین[۴]، ۲۰۰۱، ص۷۹).مطالعه روابط والدین و کودک، یکی از بحث های علم روان شناسی را تشکیل می دهد، روابط بین کودکان و سایر اعضای خانواده را می توان به عنوان نظام شبکه ای از بخش هایی دانست که در ارتباط متقابل با یکدیگرند. والدین ممکن است هم فرزند خودشان را دوست بدارند و هم این که او را طرد کنند،و یا این که در عین دوست داشتن آن ها، در انضباط نیز سخت گیری نمایند. پاسخ کودک نیز صرفاً به یک جنبه از رفتار والدین یا شخصیت آن ها ارتباط پیدا نمی کند، بلکه تحت تأثیر ترکیبی از عوامل مختلف است (اسفندیاری، ۱۳۷۹ ، ص۳۶).اسمارت[۵](۲۰۰۱)، در پژوهشی دریافته است که چگونگی تعامل والد- کودک اغلب به عنوان پیش بینی کننده ای برای مشکلات رفتاری کودکان می تواند مورد استفاده قرار گیرد. تعامل هایی که معمولاً همراه با خصومت متقابل، بدبینی، کنترل بیش از حد و خشونت هستند در بسیاری از آسیب شناسی های دوران کودکی دخالت دارند (هالن ستین، ۲۰۰۱، ص۷۸).پژوهش های متمرکز بر عوامل والدین عموماً فرزندپروری را هم، در پرتو سبک های فرزندپروری جهانی (برای مثال: مقتدر، مستبد، سهل گیر)، و هم رفتارهای خاص والدینی (مانند شیوه های برقراری نظم)، مفهوم سازی نموده اند. و هم چنین دارلینگ[۶] و استین برگ[۷] (۱۹۹۳)، مدل نظری ارائه داده اند که در آن، سبک فرزند پروری از طریق تعدیل ارتباط بین رفتارهای والدینی و پیامدهای رفتاری، تأثیر غیرمستقیم روی این پیامدها داشت (سامروف[۸]، ۲۰۰۴، ص۵۶).