بررسی نقاط قوت و ضعف تدریس مشارکتی از دیدگاه استادان و دانشجویان دوره‌ها ی تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۱۵۷

همه روش‌های تدریس دارای جنبه‌های مثبت و منفی می باشند. شناخت این جنبه ها به استادان و دانشجویان کمک می‌کند تا بتوانند در فرایند تدریس از جنبه‌های منفی روش های تدریس کاسته و با افزایش جنبه‌های مثبت آن به عملکرد بهتری دست یابند. پژوهش حاضر با هدف کلی بررسی نقاط قوت و ضعف تدریس مشارکتی از دیدگاه  استادان و دانشجویان دوره های تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان انجام شده است. پژوهش از نوع کاربردی بوده که به روش ترکیبی انجام شده است. و باتوجه به هدف پژوهش از روش تحقیق توصیفی- پیمایشی استفاده شده است.جامعه آماری پژوهش، ۸۵ نفر از استادان دوره های تحصیلات تکمیلی دارای مرتبه علمی استادیار و بالاتر بودند که در دانشکده های علوم تربیتی و روان  شناسی، علوم انسانی و علوم پایه در سال  تحصیلی ۹۰-۱۳۸۹ حداقل یک درس را به شیوه مشارکتی تدریس کرده اند و نیز ۴۴۸ نفر ازدانشجویان دوره‌های تحصیلات تکمیلی که در دانشکده‌های فوق الذکر حداقل یک درس را به شیوه مشارکتی گذرانده بودند. حجم نمونه دانشجویان با استفاده از فرمول کوکران ۱۸۰  نفر تعیین شد. برای انتخاب دانشجویان از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم دانشجویان در گروه‌های آموزشی استفاده گردید. بر اساس روش سرشماری تمام استادان در نمونه تحقیق قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل مصاحبه اکتشافی با۱۵ نفر از اعضای هیات علمی و ۱۵ نفر از دانشجویان بود که به صورت نیمه ساختار یافته انجام شد و  یک پرسشنامه محقق ساخته که بر اساس داده های حاصل از مصاحبه و متون مکتوب تنظیم گردید.ضریب پایایی پرسشنامه پس از توزیع در بین استادان و دانشجویان با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب ۹۱/۰ و ۸۶/۰ تعیین شد. به منظور تحلیل داده ها در سطح امار توصیفی از شاخص های درصد، فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی از  آزمونt تک متغیره، آزمون LSD، تحلیل واریانس دوراهه و آزمون t مستقل استفاده گردید. نتایج حاصل از یافته های کمی و کیفی پژوهش نشان داد که استادان مهمترین نقاط قوت تدریس مشارکتی را افزایش همکاری و تبادل آراء و افکار میان استادان بیان کردند و دانشجویان آشنایی با منابع تخصصی بیشتر از طریق استادان و همچنین آشنایی با زمینه‌های تخصصی با توان علمی و عملی استادان بیان کردند.همچنین نتایج نشان داد که استادان در مقایسه با دانشجویان نگرش مثبت‌تری نسبت به روش تدریس مشارکتی دارند. علاوه بر این دانشجویان مقطع دکتری در مقایسه با دانشجویان کارشناسی ارشد دیدگاه مثبتی به روش تدریس مشارکتی دارند. استادانی که سابقه تدریس بالاتری داشتند قوت‌های تدریس مشارکتی را بیشتر از ضعف‌های آن ارزیابی کردند.