بررسی نقش پیش‌بینی کننده‌ی ویژگی‌های شخصیتی در اقدام به خودکشی در مراجعین اورژانس بیمارستان ‌های شهرستان بندرعباس

فایل :word

صفحه :۹۰

   زندگی بشر در طول زمان همیشه با پدیده‌ها و مشکل های خاصی همراه بوده است که انسان را به تفکر واداشته و زمینه‌ای را مهیا نموده است تا با بررسی و پرسش بر آن‌ها غلبه کند. با پیشرفت بشر، گسترده شدن اجتماعات و درگیری بیشتر با مشکل ها، مسائل هم متعددتر گشته است. خودکشی، یکی از پدیده‌های رایج ناهنجار در جوامع غربی و کشور ایران است که درصدی از مرگ‌ومیر را به خود اختصاص می‌دهد. این عامل باعث شده است که جامعه‌شناسان و روان‌شناسان زیادی در مطالعات و پژوهش‌های خود آن را ، از جنبه‌های مختلفی آسیب‌شناسی و مطالعه کنند و  متغیرهای دخیل زیادی را در آن شناسایی و روش برخورد با آن‌ها یا رفع موانع را بیان نمایند.(علی اکبر سیاسی ،۱۳۷۱) گرچه برخی از پژوهشگران پیش از این اعلام کرده‌اند که گرایش و میل به خودکشی می‌تواند ناشی از نواقص و اختلالات ژنتیکی باشد که روی رشد سلول‌های عصبی تاثیر می‌گذارد، اما قطعاٌ این تاثیر به معنای علت بودن نیست و به عقید پژوهشگران، خودکشی هیچ‌گاه در نتیجه‌ی یک عامل یا حادثه اتفاق نمی‌افتد. معمولاٌ تعامل پیچیده‌ای از عوامل روانی، بیماری جسمی، سوء مصرف مواد، مشکلات خانوادگی، تعارض های بین فردی، شرایط محیطی، ویژگی‌های فردی و استرس‌های زندگی فردی، اجتماعی و شغلی منجر به خودکشی در فرد می‌شود. (علی رضا احمدی ، ۱۳۸۴). خودکشی به عنوان یک پدیده چندعاملی، نیاز به بررسی و مطالعه بیشتری دارد که پژوهش حاضر هم با این هدف انجام شده است و سعی دارد به مطالعه ویژگی‌های شخصیتی افراد اقدام کننده به خودکشی بپردازد و نقش این عوامل را در شیوع اقدام به خودکشی بررسی نماید.پژوهش­ها نشان داده است که در بسیاری از رفتارها شخصیت نقش بسیار مهم و قابل توجه دارد. شخصیت به عنوان عاملی تعیین­کننده، که تمامی رفتارهای انسان را در عرصه زندگی شخصی و اجتماعی تحت­تاثیر قرار می­دهد می­تواند فرد و اطرافیان وی را با مشکل جدی مواجه کند. همه  انسان­ها از حیث داشتن شخصیت به معنی وسیع کلمه با یگدیگر همانند هستند یعنی هر کسی شخصیتی دارد. ولی این شخصیت در همه یکسان نیست. بلکه در هر کسی به صورت خاصی می­باشد که او را از دیگران متمایز می­سازد. تفاوت­هایی که افراد با یگدیگر دارند­، به حدی است که نمی­توان از میان آنها حتی دو نفر را یافت که از هر لحاظ شبیه به هم باشند. هر انسان و رویدادی در نوع خود  منحصر به فرد است. با وجود این بین بسیاری از انسان­ها و رویدادهای زندگی آن­ها آنقدر شباهت وجود دارد که بتوان نکات مشترکی را در نظر گرفت و درست همین الگوهای رفتاری است که مورد توجه روانشاسی است( ستوده ، ۱۳۷۸).