تاثیریک دوره تمرین استقامتی ومکمل سازی عصاره آبی دانه شنبلیله بر سطوح ویسفاتین و واسپین در رت های نر دیابتی شده باSTZ

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۶۱

هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرین استقامتی و مکمل سازی عصاره آبی دانه شنبلیله بر سطوح ویسفاتین و واسپین در رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. مواد و روش ها : دیابت از طریق تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (mg/kg60) به ۹۶ رت نر نژاد ویستار(وزن ۲۰۰-۲۵۰ گرم و سن ۱۲ هفته) ایجاد شد. رت ها به طور تصادفی به ۸ گروه تقسیم شدند:گروه تمرین استقامتی و شنبلیله با دوز g/kg74/1  (S-F1)،گروه تمرین استقامتی شنا (S)،گروه تمرین استقامتی و شنبلیله با دوز  g/kg 0/87 (2S-F)،گروه تمرین استقامتی شنا و گلی بنکلامید(G-S)، گروه کنترل دیابتی (C)، گروه شنبلیله با دوز g/kg 0/87(F1)، گروه شنبلیله با دوز g/kg 1/74 (2F) وگروه گلی بنکلامید(G). تمرین استقامتی به صورت شناکردن به مدت ۶ هفته ، هفته ای ۵ روز و روزی ۱ ساعت در یک تانک آب انجام شد. در هر وعده داروی گلی بنکلامید ، عصاره شنبلیله و محلول سالین به صورت خوراکی و با استفاده از روش گاواژ  به آزمودنی ها خورانده شد. یافته ها : نتایج نشان داد که ترکیب تمرین استقامتی و عصاره آبی دانه شنبلیله با دوز g/kg 1/74 بر سطوح ویسفاتین پلاسما کاهش  معنی دار دارد ولی ترکیب تمرین استقامتی و عصاره آبی دانه شنبلیله با دوز g/kg 1/74بر سطوح ویسفاتین پلاسما اثر معنی دار نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج ارائه شده در این پژوهش که نشان داد که تمرین استقامتی شناکردن و عصاره شنبلیله بر کاهش ویسفاتین موثر است پس می توان گفت که تمرین استقامتی و گیاه شنبلیله احتمالاً   می توانند بعنوان پیشگیری یا روش درمان برای بیماری دیابت مطرح شوند.