تعیین ارتباط بین استرس و رضایت شغلی در کارکنان تربیت بدنی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۱۶۱

هدف از این تحقیق تعین ارتباط بین استرس و رضایت شغلی در کارکنان تربتت بدنی ناجا بود. جامعه آماری تحقیق شامل ۵۸۶ نفر از کارکنان تربیت بدنی ناجا است که حجم نمونه تمام شمار و برابر با حجم جامعه بود. ابزار اندازه گیری تحقیق دو پرسشنامه بود. پرسشنامه استرس شغلی که شامل ۲۰ سئوال و پرسشنامه رضایت شغلی ۴۰ سئوال دارای پنج گزینه با مقیاس لیکرت بودند. همچنین سئوالاتی در رابطه با ویژگی­های عمومی کارکنان به ابتدای پرسشنامه اضافه گردید. از آمار توصیفی برای طبقه بندی نمرات خام مثل درصد فراوانی، فراوانی تجمعی و ترسیم نمودار و جداول استفاده گردید و همچنین از آمار استنباطی ( کولموگروف – اسمیرنوف، ضریب همبتسگی اسپیرمن) برای تعیین نرمال بودن داده و ارتباط استرس و رضایت شغلی کارکنان تربیت بدنی ناجا استفاده شد. پس از تجزیه و تحلیل، نتایج نشان داد که بین استرس و رضایت شغلی از دیدگاه کارمندان تربیت بدنی ناجا رابطه معنی داری وجود دارد همچنین استرس شغلی با میزان حقوق و مزایا، نوع کار مسئولین، فرصت­های ترفیع، روابط با سرپرست رابطه معناداری داشت اما با روابط با همکاران معنادار نبود. میان چند شغلی بودن با استرس شغلی و رضایت شغلی کارکنان تربیت بدنی ناجا ارتباط معناداری وجود دارد؛ همچنین بین استرس شغلی و سن کارکنان تربیت بدنی ناجا ارتباط معناداری وجود ندارد اما میان سابقه کار کارکنان تربیت بدنی با استرس شغلی ارتباط معناداری وجود دارد. براساس یافته­ های پژوهش، طراحی ساختار کاهنده استرس در تمام سطوح  تربیت بدنی ناجا در بهبود وضعیت رضایتمندی این سازمان­ مؤثر خواهد بود  و در این راستا مدیران ستادی ناجا نقش مهمی بر عهده دارند.