توضیحات
-۲ بیان مساله:
فردوسی با سرودن شاهنامه به اوج قله ادب فارسی و اوج جاودانگی رسید. روش او در سرودن حماسه بی بدیل است و مسلماً رجز خوانی یکی از مهمترین و حماسی ترین بخش های شاهنامه به شمار می رود که باید مورد کنکاش بیشتر قرار گیرد.شاهنامه یک روایت منسجم است و یکی از عناصر برجسته در این روایت گفتگوهای میان افراد است که قسمت زیادی از شاهنامه را به خود اختصاص می دهد و اکثر گفتگوهای قبل از جنگ ها رجز خوانی محسوب می شود.رجز در لغت عرب به معنی حقیقی به دو منظور به کار رفته است: یکی تحرک و جابجایی شتر و یکی نامی برای نوعی شعرکه در حقیقت از همان تحرک وجابجایی اخذ شده است.در این پژوهش ابتدا به تعریف رجز و اهمیت آن، هدف از به کار بردن آن و سپس به انواع و تاثیر آن در مقاطع مختلف خواهیم پرداخت.
۱-۳ اهمیت و ضرورت تحقیق:
از آنجا که در گفتگوهای مدرن امروزه هم رد پایی از رجزخوانی «خصوصاً در نزاع های لفظی» دیده می شود لازم است که جهت ارتقاء فرهنگ عمومی بیشتر به این نحوه ی گفتگو پرداخته شود. تا آموزه های اخلاقی شاهنامه در این مورد بخصوص هم بیش از پیش فریادرس فرهنگ و باعث تعالی آن شود.
۱-۴ هدف ها:
۱- جمع آوری رجز خوانی ها در شاهنامه
۲- طبقه بندی و تدوین انواع آن ها
۳- نشان دادن تاثیر رجز خوانی
۱-۵ پرسش های اصلی تحقیق:
۱- آیا رجز خوانی حماسی ترین قسمت شاهنامه است؟
۲- آیا قبل از جنگ ها برای تضعیف روحیه از رجز خوانی استفاده می شده است؟
۳- آیا نوع و کیفیت رجز خوانی در تعیین طرف پیروز نقش مهمی داشته است؟
۴- آیا بسیاری از رجزخوانی ها ریشه در حقایق داشته است؟
۱-۶ فرضیه های تحقیق:
۱- به نظر می رسد رجز خوانی حماسی ترین قسمت شاهنامه است.
۲- احتمالاً قبل از جنگ ها برای تضعیف روحیه از رجز خوانی استفاده می شده است.
۳- شاید نوع و کیفیت رجز خوانی در تعیین طرف پیروز نقش مهمی داشته است.
۴- ممکن است بسیاری از رجزخوانی ها ریشه در حقایق داشته باشد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.