اثر 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل امگا-3 بر شاخص های التهابی بیماران دیابتی نوع دو

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۱۴۲

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر مصرف مکمل امگا-۳ در یک دوره تمرین هوازی فزاینده بر پاسخ سایتوکاین های پیش التهابی  TNF-α ، β۱- IL و شاخص  مقاومت انسولینی در مردان دیابتی نوع ۲ بود. بدین منظور ۳۰ مرد مبتلا به دیابت نوع دو با میانگین سن۸/۷±۷۵/۵۱ سال، به عنوان آزمودنی های پژوهش به سه گروه مصرف مکمل (۱۰نفر) و گروه تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل (نفر۱۰) و گروه کنترل (۱۰ نفر) تقسیم شدند. گروه مصرف مکمل و گروه تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل به مدت ۸ هفته،۳ جلسه در هفته و هر جلسه ۴۰ تا ۵۰ دقیقه به فعالیت هوازی که شامل دویدن بر روی نوارگردان با شدت های فزاینده بود، پرداختند. نمونه های خون جهت انداه گیری میزان سایتوکاین های TNF-α ، β ۱-IL   به روش الایزا در سه مرحله، هفته صفر، هفته چهارم (میان آزمون) و هفته هشتم (پس آزمون) از آزمودنی ها در حالت ناشتا، جمع آوری شد. تحلیل آماری داده ها از طریق آنالیز واریانس (ANOVA) با اندازه گیری های مکرر انجام شد. نتایج: نشان داد مصرف  ۶ گرم مکمل حاوی ۶/۳ گرم امگا-۳ به مدت ۸ هفته، باعث کاهش معنی دار در سطوح استراحتی سایتوکاین  TNF-α (۰۰۱/۰ p<) و β۱-IL در پاسخ به تمرین های هوازی فزاینده همراه با مصرف  مکمل امگا-۳ گردید (۰۰۰/۰ p<)، همچنین نتایج نشان داد که شاخص مقاومت انسولین در پاسخ به تمرین های هوازی فزاینده همراه با مصرف  مکمل امگا-۳ کاهش معنی دار داشت (۰۰۰/۰ p<). نتیجه گیری: در حالیکه مکمل امگا -۳ باعث کاهش مقاومت به انسولین و شاخص های التهابی می شود، اما اضافه کردن تمرین هوازی به این مداخله تغذیه باعث مضاعف شدن این بهبودی می گردد.