احساس عدالت و رابطه آن با گرایش های سیاسی (مطالعه ی شهر تهران)

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۲۱۴

منظور از گرایش؛ جهت­ گیری افراد نسبت به موضوعات و مسائل مختلف جامعه و بطور خاص در این پژوهش جهت­ گیری­های سیاسی افراد است. در واقع افراد هر جامعه بنا بر عوامل متعددی به گرایش­های سیاسی مختلفی نظیر اصلاح‌طلبی، محافظه­ کاری و رادیکالیزم تمایل می­یابند. بر همین اساس، مطالعه گرایش­ها برای مجریان و دست ­اندرکاران برنامه­ ریزی اجتماعی اهمیت و فایده چشمگیری دارد. علاوه بر این، به منظور پیش­بینی رفتار نیز مطالعه گرایش­ها اهمیت دارد. بنابراین هدف این پژوهش مطالعه احساس عدالت و رابطه آن با گرایش­های سیاسی است تا بتوان از طریق همگرایی­های ارزشی و هنجاری به شناخت هم­سویی­های رفتاری دست یافت و در جهت ایجاد جامعه­ای عدالت­محور برای همه طبقات و گروه­ های مختلف اجتماعی گام برداشت.روش تحقیق در این پژوهش ترکیبی است از روش­های کمی و کیفی. درواقع به منظور شناخت مشخصه­های مختلف گرایش­های سیاسی در ابتدا بصورت هدفمند به مصاحبه با افراد پرداختیم. پس از تعیین شاخص­های مطلوب، روش کمی مبتنی بر پیمایش مورد استفاده قرار گرفت.بر اساس یافته­ های حاصل از پژوهش می­توان گرایش­های سیاسی را به صورت یک طیف در نظر گرفت که در یک سوی آن گرایش سیاسی محافظه­کار و در مقابلش گرایش سیاسی رادیکال قرار دارد. در میان دو سر طیف نیز گرایش سیاسی اصلاح­طلبی وجود دارد. در حالی­که گرایش سیاسی محافظه­ کار با مولفه ­های دینداری و رضایت مندی سیاسی بالا مشخصه ­سازی می­شود. گرایش سیاسی رادیکال با عدم مناسک­گرایی، کاهش احساس عدالت سیاسی و رضایتمندی سیاسی شناخته می­شود. در واقع عدم رضایتمندی سیاسی مرزی تفکیکی میان اصلاح­طلبی و گرایش سیاسی رادیکال است. تا زمانی­که با احساس بی ­عدالتی مواجه باشیم در قلمرو اصلاح­طلبی قرار داریم. هرچه میزان نارضایتی سیاسی افزایش یابد در جهت گرایش سیاسی رادیکال گام خواهیم برداشت.