بررسی اثر بخشی مداخلات ردیابی بینایی بر عملکرد توجه پایدار کودکان دچار اختلال بیش فعالی- کم توجهی

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۹۲

روش بررسی:  تعداد سی کودک پسر با  بازه سنی ۶ تا ۱۰ سال در دوگروه آزمون و شاهد که از لحاظ هوش و سن همگن بودند  به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و آزمون تقسیم شدند. گروه شاهد از مداخلات معمول کاردرمانی برخوردار بود اما گروه آزمون تحت مداخلات ردیابی بینایی نیز قرار می­گرفت. هر دو گروه با پرسشنامه کانرز والدین  و همچنین آزمون عملکرد مداوم (CPTII) در دو نوبت پیش آزمون -پس آزمون مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS16 صورت خواهد گرفت. از آزمون t وابسته برای مقایسه متغیرها در هر یک از گروه ­های آزمایش و شاهد بطور جداگانه و از t مستقل برای مقایسه متغیر ها در گروه های آزمایش و شاهد قبل و پس از مداخله استفاده خواهد شد.یافته ها: مداخلات ردیابی بینایی منجر به کاهش مسائل شناختی و بیش فعالی و کل در کودکان گروه مداخله شده است. (۰۵/۰P<) و همچنین مداخلات ردیابی بینایی منجر به افزایش آستانه تشخیص و سرعت واکنش و کاهش خطای حذف، خطای ارتکاب، تغییرپذیری و تکرار کودکان گروه مداخله شده است. (۰۵/۰P<) (01/0P<)نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه میتوان چنین اظهار نمود که تقویت  الگوهای ردیابی بینایی بر توجه پایدار کودکان با نقص توجه-بیش فعالی موثر خواهد بود