بررسی ارتباط بین سطوح انگیزه یادگیری بالینی و تامین نیازهای اساسی روانی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان سال 91

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۱۳۶

مقدمه: محیط بالین در برگیرنده شرایط و محرکهای موثر بر یادگیری است ولی انگیزه نخستین و مهمترین عنصر تشکیل دهنده رفتار یادگیری می باشد. یکی از نظریه های مهم در این زمینه تئوری خود تعیین کنندگی است که یک تئوری انگیزش عمومی است. بر اساس این تئوری، ارضاء سه نیاز اساسی روانی: درک از استقلال ،کفایت و شایستگی و  احساس تعلق و وابستگی در درونی شدن انگیزه موثر هستند. از این رو این تئوری میتواند یک پایه و اساس مناسب برای اصلاح برنامه های آموزش پزشکی باشد;بدین صورت که چقدر این سه نیاز در آموزش  دانشجویان ارضاء می شود و وضعیت انگیزه دانشجویان پرستاری در محیط کار بالینی و ارتباط آن با تامین این سه نیاز اساسی روانی چگونه است .مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی، توصیفی- تحلیلی با روش تمام شماری در میان دانشجویان ترم سوم تا هشتم پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان (۲۴۳ نفر) که شامل دانشکده های پرستاری و مامایی رشت و شرق گیلان می شد ، انجام گردید. ابزار گرد آوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، سطوح انگیزه یادگیری بالینی و نیازهای اساسی روانی بودند.تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS 16 و آزمون های آماری تی مستقل، همبستگی اسپیرمن و پیرسون ، من ویتنی یو و رگرسیون به روش backward و در نظر گرفتن سطح معنی داری ۰۵/۰ p < صورت گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که میزان تامین نیازهای اساسی روانی و انگیزه دانشجویان در حد متوسط می باشد. آزمون های آماری، ارتباط معنا داری را بین سطوح انگیزه و تامین نیازهای اساسی روانی با متغیرهای دموگرافیک نشان داد(۰۵/۰p<). از بین نیازهای اساسی روانی، بین نیاز به استقلال و شاخص خود تعیین کنندگی ارتباط آماری معناداری یافت نشد اما ضرایب رگرسیونی نشان داد که نیاز شایستگی و تعلق می توانند پیشگوئی کننده مناسبی برای شاخص خود تعیین کنندگی باشند.(۰۵/۰p<)نتیجه گیری: تامین نیازهای اساسی روانی به خصوص درک ازکفایت و شایستگی و احساس تعلق  و وابستگی در دانشجویان پرستاری به ویژه در حیطه بالین توسط مربیان می تواند باعث افزایش شاخص خود تعیین کنندگی و در نتیجه درونی شدن انگیزه آنها و نتایج مثبت شود.