بررسی تأثیر رشد اقتصادی و شدت انرژی بر انتشار گاز Co2 در کشورهای خاورمیانه ای عضو اوپک

نوع فایل: word

تعداد صفحه: ۱۱۹ صفحه

اهمیت انرژی در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های اقتصادی کشور های جهان در طول زمان دچار تغییر و تحول شده است. تا قبل از دهه ۱۹۷۰، برداشت عمومی این بود که منابع انرژی فراوان است و در نتیجه نگرانی خاصی نسبت به تداوم عرضه و آثار آن در زندگی اقتصادی وجود نداشت. پس از افزایش شدید قیمت نفت در سال ۱۹۷۳و تحولات  بعد از آن که قیمت های نفت را هم چنان بالاتر برد، نگرانی شدیدی بخصوص در میان سیاستگذاران و برنامه ریزان کشورهای مصرف کننده عمده انرژی ایجاد شد و بحث اقتصاد انرژی به سرعت جای خود را در محافل علمی و اجرایی باز کرد. امروزه انرژی نقش اساسی در توسعه هر کشوری دارد. انرژی نه تنها مهمترین ورودی بخش تولید صنعتی یعنی بخش صنعت، پتروشیمی، نیروگاه ها و مانند اینها محسوب می شود، بلکه در بخش غیر تولیدی نظیر بخش مسکن نیز کالایی ضروری می باشد. بازار داخلی ایران علی رغم برخوردار بودن از ذخایر غنی نفت و گاز، با تقاضای فزاینده ای برای حامل های انرژی مواجه می باشد. حاملهای انرژی نقش حیاتی در سبد انرژی مصرفی کشور دارند و از عوامل اصلی رشد و توسعه اقتصادی محسوب می شوند. در نتیجه مدیریت مناسب انرژی در هر دو طرف عرضه و تقاضا در بلند مدت، ضروری و حیاتی به نظر می رسد. بر اساس نتایج به دست آمده از بررسی های جهانی در سال ۲۰۰۴، ایران با شدت انرژی حدود ۹۵۶ تن در هر میلیون دلار تولید نا خالص داخلی از نظر شدت انرژی هشتمین کشور جهان بوده و در میان کشورهای با اقتصاد متوسط، مقام شانزدهم را دارد. لازم به ذکر است که در همین سال متوسط شدت انرژی در جهان حدود ۲۵۰ تن در هر میلیون دلار تولید ناخالص داخلی و ۸۵۰ تن در هرمیلیون دلار در کشورهایی با اقتصاد متوسط بوده است.