بررسی رابطه بین تصویرذهنی از خدا و خود شکوفایی با اضطراب مرگ در دانشجویان دانشگاه تهران

نوع فایل: word
تعداد صفحه: ۹۰ صفحه

پژوهش های صورت گرفته بر روی سازه اضطراب مرگ حاکی از وجود تفاوت های جنسیتی در این زمینه است. در آمریکا زنان نسبت به مردان سطوح بالاتری از اضطراب مرگ را گزارش کرده اند (کاستن بام، ۲۰۰۳). بررسی ها نشان می دهد که سن به عنوان یک عامل معنا دار در ادراک اضطراب مرگ عمل میکند(روساک و دیگران، ۲۰۰۷) .رابینز و دیگران (۱۹۹۲) در بررسی های خود دریافته اند که آزمودنی های جوان در زمینه کیفیت مواجه شدن و اداره کردن مرگ، دارای سطوح بالاتری از اضطراب مرگ هستند. در مقابل بررسی ها نشان می دهد آن دسته از سالمندانی که دارای مشکلات جسمانی و روان شناختی پایین­تری بوده و از یکپارچگی خود پایین­تری برخوردار بودند از اضطراب مرگ بالاتری رنج می بردند. بررسی ها نشان می دهد که اضطراب مرگ در میانسالان در بالاترین سطح خود است. سپس در اواخر میانسالی کاهش پیدا کرده و در سالمندان ثابت باقی می ماند (فارتنر و نیمییر، ۱۹۹۹). در پژوهشی دیگر دریافتند که افراد میانسال در مقایسه با سالمندان اضطراب مرگ بیشتری را تجربه می کنند، زیرا بین خواسته های خود و زمان مورد انتظار سپری شده در زندگیشان، ناهماهنگی احساس می کنند. بنابراین, تفاوت مهمی در میزان آگاهی هوشیارانه از اضطراب مرگ در سنین رشدی متفاوت، به چشم می­خورد (سیسیرلی، ۲۰۰۶). از سوی دیگر, بررسی ادبیات پژوهشی اضطراب مرگ نشان می دهد که ” خود شکوفایی” و سازه های مرتبط با آن از جمله عواملی هستند که می توانند کیفیت اضطراب مرگ در نزد افراد را تعدیل کنند. میل به خود شکوفایی انگیزه بنیادین همه انسان ها است  (پترسون، ۱۹۸۵). سایر روانشناسان (گلدستین، آنجلا، راجرز و کوبس) نیز در پژوهش های خود به نتایج مشابه ای دست یافته اند. آنجلا (۱۹۴۱) در تعریف زندگی معتقد است که زندگی یعنی، گسترش توانمندی های خود و گرایش ارگانیزم به کسب استقلال بیشتر و یا خود تعیین گری. او در ادامه خود شکوفایی را به عنوان گرایشی به سمت زندگی هدفمند تلقی می کند. به نظر شولتس  تلاش برای حصول سطح پیشرفته کمال وتحقق بخشیدن یا از قوه به فعل رساندن تمامی استعدادهای بالقوه آدمی امری ضروری است وجزئی از سلامت روان محسوب می شود. بلسکی ( ۱۹۴۵) در تعریف خود شکوفایی به نیاز بنیادین ارگانیزم برای یکپارچگی، خود نظم دهی و ادراک خود منسجم اشاره می کند. آلپورت از اصطلاح “انسان بالیده” برای بیان مفهوم شخصیت سالم وخودشکوفا استفاده  می­کند(سعیدی نژاد، زهره،۱۳۸۷). راجرز (۱۹۵۱) از عباراتی مانند استقلال ، خود تعیین­گری، یکپارچگی و خود شکوفایی استفاده کرده است. راجرز در بیان دیدگاهش نسبت به شخصیت سالم گرایش و انگیزه اصلی انسان را خود شکوفا یی می داند. بنابراین اگرچه نویسندگان از عبارت های متفاوتی مانند ارتقاء خود، تحقق خود و خود شکوفایی برای مشخص کردن یک انگیزه بنیادین که در همه افراد وجود دارد، استفاده کرده اند اما به نظر می رسد مفهوم یا پدیده مشابه ای را مد نظر داشته اند. همه افراد برای تحقق ظرفیت های خود از فرایند خود شکوفایی استفاده می کنند ( پترسون، ۱۹۸۵).