تبیین نقش واسطه ای مهارت های مقابله ای در ارتباط بین سبک های دلبستگی و تاب آوری

فایل:word

صفحه: ۱۴۰

روانشناسی در گذشته ودر اوایل تکامل خود به عنوان یک علم، بر بیماری بیشتر از سلامت، بر ترس بیشتر از شهامت، بر پرخاشگری و خشم  بیشتر از محبت  و عشق تکیه داشت و روانشناسان تاکید چندانی بر کمک به مردم برای شاد تر شدن، تکامل یافته تر بودن، نوع دوست بودن، امید وار تر بودن، عاشق تر و خوشبین تر بودن، نداشته اند (سلیگمن، ۲۰۰۹). امروزه در مقابل این روند، رویکرد روانشناسی مثبت نگر[۱] ظهر کرده که نقاط قوت وکمال انسانی را بررسی می کند (سلیگمن وسیکس زنتمیهالی،۲۰۰۰). روانشناسی مثبت نگر تاریخچه ای کوتاه (کمتر از یک دهه) و گذشته طولانی (به زمان آثار فلاسفه یونان و خرد ورزان شرق ) دارد (پترسون،۲۰۰۶). رویکرد روانشناسی مثبت گرا، با توجه به استعدادها و توانمندهای انسان به جای پرداختن به ناهنجاری ها و اختلال ها، هدف نهای خود را شناسایی سازه ها و شیوه هایی می داند که بهزیستی و شادکامی انسان ها را به دنبال دارند .یکی از مهمترین پیشرفت های نیمه دوم قرن بیستم پیدایش نظریه هایی است که بر نقش فرایند های عالی موثربر مهار و هدایت فرایندها شناختی تاکید می نماید. در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست ویکم می توان ورود سازه ی تاب آوری را به عرصه ی ادبیات روانشناسی تحولی، انقلاب نو در نحوه نگرش روان شناسان، روان درمانگران، روان پزشکان و مدد جویان به شمار آورد، به گونه ای که پیش از این برای کودکان و نوجوانانی که در معرض سوءاستفاده قرار می گرفتند یا شرایط ناگوار زندگی را تجربه کرده بودند، آینده ای تاریک نه چندان خوشایند متصور می شد. اما شناسایی تاب آوری بینشی دگرگون و امید وارانه برای ساختن فردای این کودکان و نوجوانان و نجات بزرگسالان پدیدآورد. از جمله عواملی که سبب سازگاری هر چه بیشتر آدمی با نیازها وتهدید های زندگی می گردد و با سلامت روان رابطه نزدیکی دارد تاب آوری است. به دلیل تاثیری که تاب آوری بر سلامت روانی دارد طی سال های اخیر توجه بسیاری از محققین را به خود جلب کرده است (فریبورگ، مارتینوسن، روز نوینگ، بارلاگ وهمدال[۲]،۲۰۰۵). از این رو، عواملی که ساز گاری هر چه بیشتر آدمی با نیازها و تهدید های زندگی را تبیین کنند، بنیادی ترین سازه های مورد پژوهش هستند (سامانی، جوکار وصحرا گرد،۱۳۸۶). در این میان تاب آوری[۳] از جمله سازه هایی است که در حوزه پژوهش های روانشناختی، به ویژه در عرصه روان شناسی سلامت، روانشناسی خانواده، روانشناسی تحول و بهداشت روانی جایگاه ویژه ای یافته است، به طوری که هر روز بر شمار پژوهش های مرتبط با این سازه افزوده می شود (کمپل ـ سلز،کوهن و استین،۲۰۰۶).راتر (۱۹۸۵). بیان می کند یکی از عوامل مهمی که به افراد در برخورد و سازگاری با مشکلات و موقعیت های استرس زا کمک می کند و او را در مقابل اختلالات آسیب شناسی و مسائل زندگی کمک می کند تاب آوری می باشد(پین کیورت، ۲۰۰۹، گارمزی، ۱۹۹۳). تاب آوری از سازه های بنیادی شخصیت است که در بر گیرنده قابلیت های فردی در رویاروئی، عقب نشینی واز سر گیری دوباره تلاش و مقابله با مشکلات می باشد خزایلی، ۱۳۸۶). تاب آوری به زبان ساده عبارت از تطابق موفقیت آمیز علی رغم وجود تهدید و شرایط نا گوار محیطی است که فرد در آن زندگی می کند. در واقع، تاب آوری سازگاری مثبت در واکنش به شرایط نا گوار است (گارمزی و ماستن،۱۹۹۴). بنابراین با افزایش مقاومت و تاب آوری در نوجوانان و جوانان می توان به میزان  زیادی از آسیب های زیادی که در کمین آن ها ست پیشگیری کرد. بر این اساس پژوهش حاضربه دنبال کشف و شناخت بعضی از علل احتمالی تاب آوری می باشد تا بتوان به افزایش چنین رفتاری کمک کرد.