توضیحات
مقدمه
توانایی زالو در هضم خون وترشح آنزیم های آنتی کواگولانت و واسودیلیتور به
طور همزمان منجر شد که سازمان نظارت برغذا ودارو زالو درمانی را به
عنوان روش مفید جهت درمان گرفتگی وجلوگیری از خون مردگی بعد از عمل
جراحی معرفی کند اما اگر بیماران به صورت موضعی ویا کلی دچار نقص
سیستم ایمنی باشند زالو درمانی منجر به عفونت زخم توسط باکتریهای دستگاه
گوارش می شود.عفونت باکتریایی در بالاتر از ۲۰% بیماران اتفاق می افتد اگر
قبل از زالو درمانی بیمار آنتی بیوتیک مصرف کرده باشد این عفونت سرکوب
می شود.یکی از باکتری های مستقر در دستگاه گوارش زالو Aeromonas
می باشد که باعث مرگ سایر میکروارگانیسم ها می شود وایجاد عفونت می کند.
زالوهایی که از خون تغذیه نمی کنند نظیر Eropobdella punctata اغلب
دارای سه باکتری Pseudomonas sp ، Aeromonas sp وKlebsiell sp
تحت عنوان همزیست در دستگاه گوارشی خود هستند .
زالوها خود به تنهایی می توانند منبع تولید آنتی بیوتیک باشند .این ترکیبات
پپتیدی بسیار سریع تر وآسانتر ازآنتی بادی ها در بدن منتشرمی شوند ترکیبات
آنتی باکتریال پپتیدی زالو ممکن است به درمان بیماری انسان نیز کمک کند.
در هنگام خونخواری، زمانیکه زالو از خون اشباع شد از محل گزش، خود به
خود جدا می شود. معمولا”این زمان ۲۰ دقیقه پس از شروع گزش به طول
می انجامد.
به طور معمول تعدادی انگل در دستگاه گوارش زالو وجود دارد اما در بدن
انسان نمی تواند زنده بماند ودر واقع تهدید کننده سلامت انسان نیست اماباکتری
ها، ویروس هاو انگل های ناشی از خون قبلی خورده شده می تواند ماهها در
بدن زالو فعال باقی بماند ومجددا” به انسان منتقل شود.بیماری هایی از قبیل
از این طریق از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.بهHepatitisBوHIV
همین دلیل پس از یک بار استفاده از زالو به هیچ عنوان نباید از آن برای
درمان فرددیگری استفاده شود وبلافاصله باید آنرا از بین برد.
در هنگام خونخواری باید از نزدیک کردن آتش ،سیگار،نمک ،صابون ویا مواد
محرک شیمیایی نظیر الکل ،سرکه به زالو جدا” خودداری شود زیرا موجب
بالا آوردن خون از قسمت درونی دستگاه گوارش یعنی جایی که چینه دان قرار
گرفته می شودو این مسئاله احتمال انتقال باکتری عفونت زا به زخم بیمار را
افزایش می دهد.
بررسی فلورمیکروبی خارجی سطح بدن زالوومقایسه آن با فلور میکروبی درونی
دستگاه گوارش وارتباط آنها با یکدیگر در این تحقیق مسأله مهمی است که تا
کنون در ایران تحقیقی در این رابطه انجام نشده است.
انواع زالو :
۶۵۰ نوع از زالوها تا به حال شناسایی شده که مهم ترین آنها از نظر پزشکی مربوط به گونه های ذیل می باشد:
.۱Hirrudinaria mathnillensis(Asian medicinal leech),
.۲ Crobdella decora (North American medicinal leech)
.۳H.orientalis
- ۴٫ H.medicinalis
۵٫H.verbana
۶ .H.troctina
تاریخچه:
صد سال قبل از اینکه مردم مغرب زمین (اروپا و آمریکا) زالو را بشناسند وبه
خواص درمانی آن آگاهی داشته باشند درخاورمیانه از زالو جهت مقاصد درمانی
استفاده می شده است .مصریها در ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح از زالو برای
درمان بیماریها استفاده می کردند واز دیگر نقاط خاورمیانه بیمار به آنجا اعزام
می شده است. استفاده از زالوبرای درمان بیماریها سابقه طولانی در طب دارد
سابقه تاریخی آن به حدود ۴۰۰۰ سال قبل بر می گردد. ایران هم جزء کشور
هایی است که در تاریخ پزشکی خود از زالو درمانی استفاده می کرده است.
اروپایی ها تا قرن ۱۹ زالو را موجودی بی مصرف ومزاحم می پنداشتندواز
قرن ۱۹ به بعد به خواص درمانی آن پی بردند واز آن به بعد به طور وسیعی
برای درمان بیماریها از آن سود جستند. استفاده از زالو درمانی منحصر به اروپا
نمی شد در قرن ۱۹ در ایالات متحده آمریکا نیز از زالوجهت درمان استفاده می
شده است. باکاهش تعداد زالو،پیشرفت مهارت ووسایل تشخیص بعد ازسال۱۸۳۰
محبوبیت زالو درمانی رو به کاهش نهادتا اینکه درسال ۱۸۸۴پی به خواص ضد
انعقادی وجداسازی چندین نوع آنزیم از جمله هیرودین از غدد بزاقی زالو توسط
مارکواردت، در سال های ۱۹۵۰ اهمیت پزشکی زالو را ثابت کرد.
زالو درمانی طی سال های ۱۹۸۰ دوباره رواج یافت. سازمان نظارت بر غذا و
دارو آمریکادر ۲۴ ژوءن ۲۰۰۴ در آخرین اقدام مهم خود استفاده از زالو را
جهت مقاصد پزشکی قانونی اعلام کرد.
خواص زالو وکاربردهای درمانی آن
عمده خواص درمانی زالو مربوط به بزاق این جاندار است به طوریکه شاید بیشاز وزن بدنش قادر به تولید بزاق باشد . بزاق زالو شامل دو دسته از مواد هستندکه گروهی به نام نروترانسمیترهابر روی پایانه های عصبی عمل می کنند وموجب تحریک عمومی روی نقاط طب سوزنی می شود ودسته دیگر که بر رویگردش خون عمومی و مویرگ ها عمل کرده وبه عنوان ضد انعقاد ˓ضد تورم˓ضد درد ایفای نقش می کند.غدد بزاقی زالو هنگام مکیدن خون مواد متنوعی ترشح می کند که معروفترین ومهم ترین آن هیرودین است . هیرودین قوی ترین ماده ضد انعقادی می باشد کهباعث کاهش درد موضعی هنگام نیش زدن می شود و در واقع به نوعی خاصیتبی حس کنندگی دارد. بجز هیرودین آنزیم های دیگری که در ذیل به آنها اشاره
می کنیم
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.