فراوانی نسبی آنزیم بتالاکتاماز با طیف گسترش یافته

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۱۰۶

از سال ۱۹۸۰ گروه‌های جدید آنتی بیوتیکی به نام اکسی ایمنیو سفالوسپورین‌ها که به فعالیت هیدرولیتیک بتالاکتامازها مقاوم بودند برای درمان عفونت‌های باکتری‌های گرم منفی مورد استفاده قرار گرفتند. در اوایل سال ۱۹۹۰ آنزیم بتالاکتاماز وسیع الطیف(ESBLs) تولید شده توسط باکتری‌های گرم منفی، نسبت به سفالوسپورین‌هایی مانند سفتازیدیم و سفوتاکسیم مقاومت نشان دادند که مقاومت نسبت به سفوتاکسیم بیش از سفتازیدیم بود. با توجه به اینکه مقاومت در گونه‌های باکتریایی انتروباکتریاسه به واسطه داشتن ESBLs در برابر آنتی بیوتیک‌ها رو به افزایش بوده و در کشورها، مناطق و حتی بیمارستان‌های مختلف شیوع آن‌ها متفاوت می باشد بر آن شدیم تا شیوع این آنزیم را در نمونه‌های جمع آوری شده از بیمارستان‌های آموزشی یزد با استفاده از روش Double Disk Synergy Test بررسی کنیم.مواد و روش‌ها: جامعه مورد بررسی سویه‌های کلبسیلا پنمونیه به دست آمده از بیماران بستری در بیمارستان‌های دانشگاهی استان یزد در اسفند  ۹۱ تا اسفند  ۹۲می باشد. این مطالعه از نوع مطالعه ای توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی می باشد و ایزوله‌های کلبسیلا پنمونیه با استفاده از آزمایشات متداول بیوشیمیایی تعیین هویت گردیده و سنجش حساسیت به آنتی بیوتیک‌ها به روش دیسک دیفیوژن انجام شده و جهت تایید وجود آنزیم ESBLs  در سویه‌ها از روش Double Disk Synergy Test   استفاده شد.نتایج: در این مطالعه ۱۱۸ ایزوله کلبسیلا پنمونیه مورد بررسی قرار گرفت. ۳۸ نمونه(۲/۳۲ درصد) از کل ایزوله ها مولد ESBLs بودند. فراوانی ایزوله های کلبسیلا پنمونیه تولید کننده ESBLs بترتیب در در نمونه‌های ادراری(۷/۲۷ درصد)، زخم و خون و کاتتر(۸/۲۳ درصد) و  ترشحات( گوش و حلق وبینی و ریه و CSF) و خلط (۹/۴۶ درصد) به دست آمد.بیشترین شیوع ESBLs در بخش مراقبت های ویژه (۳۹٫۱ درصد) بود. بین بازه های سنی ، جنس، نوع نمونه  و نوع بخش باتولید ESBLs توسط ایزوله های کلبسیلا پنمونیه  ارتباط معنی داری وجود نداشت (P.value> 0.05).سویه‌های کلبسیلا پنمونیه بیشترین مقاومت را به ترتیب نسبت به آمپی سیلین (۴/۹۲ درصد)، سفوتاکسیم(۲/۶۰ درصد ) و کوتریموکسازول (۱/۵۵ درصد) نشان دادند. همچنین بیشترین حساسیت سویه‌های کلبسیلا پنمونیه نسبت به آنتی بیوتیک‌های ایمی پنم (۱/۷۷ درصد)، پیپراسیلین (۵/۶۹ درصد) و سیپروفلوکساسین(۱/۶۶ درصد) بود. وضعیت مقاومت به آنتی بیوتیک‌ها با  ۰٫۰۰۰=P-Value معنا دار بود.نتیجه گیری: در این مطالعه بین سن و جنس و نوع بخش با فراوانی آنزیم ESBLs ارتباط معناداری یافت نشد. بیشترین شیوع این آنزیم در ترشحات گوش و حلق وبینی به دست آمد و بیشترین شیوع ESBLs در بخش مراقبت های ویژه (۳۹٫۱ درصد) بود.