مقایسه ویژگیهای آنتروپومتریکی، بیومکانیکی، فیزیولوژیکی، روانی و ناهنجاریهای اسکلتی شایع پسران 9 تا 12 ساله

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۱۴۴

هدف از انجام این تحقیق مقایسه شاخص­های اصلی ویژگی­های آنتروپومتریک، بیومکانیک، روانی، فیزیولوژیک و ناهنجاری­های اسکلتی عضلانی پسران ۹-۱۲ ساله، و ارائه نورم  مربوط به شاخص­های اصلی بود. بدین منظور ۹۴ نفر از دانش آموزان شهر اسلامشهر به صورت تصادفی در دسترس، به عنوان نمونه تحقیق در نظر گرفته شدند. پارامتر­های منتخب آنتروپومتریکی، بیومکانیکی، فیزیولوژیکی، روانی و ناهنجاری­های اسکلتی آزمودنی­ها اندازه گیری شدند. در بخش آمار توصیفی از میانگین، انحراف استاندارد و رتبه درصدی  و در بخش آمار استنباطی از ضریب همبستگی چندگانه و آنالیز اجزای اصلی و همچنین تحلیل واریانس یک راهه  استفاده شد. یافته‌­های تحقیق نشان داد که با استفاده از تحلیل مولفه­ های اصلی برای ویژگی­های آنتروپومتریکی پهنای تنه از ناحیه‌ی ناف، محیط اندام‌­ها، محیط سر و تنه در سطح لگن از وضعیت ایستاده پارامتر برای پسران ۱۰ ساله، پارامتر­های پهنای استخوان ران، طول ساعد، محیط تنه از سطح ناف، محیط تنه در سطح لگن در وضعیت نشسته، محیط بازو، بیشترین محیط بازو، محیط آرنج، بیشترین محیط ساعد، چربی سه سر، چربی فوق خاری، چربی تحت کتفی  برای پسران ۱۱ ساله و پارامتر­های پهنای سر، پهنای تنه از ناحیه‌ی فوق سینه، پهنای مچ دست، محیط اندام­های تحتانی نظیر ران، زانو و ساق، برای پسران ۱۲ ساله شاخص اصلی شناخته شدند. با استفاده از آزمون ANOVA در سطح معناداری ۰۵/۰ شاخص­های اصلی برای سه گروه سنی با هم مقایسه شدند. برای ویژگی­های بیومکانیکی ۴ پارامتر برجسته شد که شاخص اصلی (درازونشست، شنای سوئدی، طناب زنی) در گروه سنی ۱۰سال و (شنای سوئدی، دوی ۴*۹) در گروه سنی ۱۱ سال و درازونشست  در گروه سنی ۱۲ سال مشاهده شد. مقایسه شاخص­های اصلی بین سه گروه سنی با استفاده از آزمون ANOVA  نشان داد که بین شاخص­های اصلی تفاوت معنی دار وجود داشت. برای ارزیابی ویژگی­های روانی، خودارزیابی شخص و تیپ شخصیتی آزمودنی­ها مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از تحلیل مولفه‌­های اصلی خود ارزیابی شخصیتی و برای سنین ۱۰ و ۱۱ ساله شاخص دروغگویی و برای سنین ۱۱ سال برونگرایی و برای ۱۲ سال پرخاشگری مشترک شد. شاخص اصلی مشترکی برای این سه گروه سنی وجود نداشت شاخص­های فیزیولوژیکی آزمودنی­ها در سه گروه سنی نشان داد ضربان قلب کودکان به تدریج از ۹ سال تا ۱۲ سال افزایشی را تجربه می­کند. شاخص­های اصلی ناهنجاری­های اسکلتی – عضلانی برای هر سه گروه سنی کف پای صاف، انحراف مچ به داخل و انحراف مچ به خارج بدست آمد. تفاوت معنی داری بین ناهنجاری­های اسکلتی – عضلانی با استفاده از آزمون ANOVA  در سه گروه سنی وجود نداشت و شاخص اصلی مشترک بین سه گروه کف پای صاف، انحراف مچ به داخل و انحراف مچ به خارج بود.