مکان یابی اراضی بایر با پتانسیل شهرک سازی با استفاده از سنجش از دور، سیستم اطلاعات جغرافیایی و تصمیم گیری چند معیاره AHP ، مطالعه موردی: شهر کرمان

نوع فایل :word 

تعداد صفحات :۷۲

با توجه به رشد جمعیت امروزه انبوه سازی وشهرک سازی یک نیاز مبرم است. مکانیابی و تخصیص زمین آن به عنوان یک رکن اصلی به شمار می رود که این امر در اکثر موارد بصورت سنتی و آزمون وخطا انجام شده است. در مکانیابی مناسبترین زمین برای شهرک سازی معیارهای زیادی مانند مقدار شیب زمین، جهت شیب، ارتفاع و غیره دخیل هستند در نتیجه با حجم انبوهی از اطلاعات اولیه مواجه هستیم. بنابراین جهت استفاده از تمامی داده های دخیل وبررسی گزینه های مختلف حاصل از روش های گوناگون تحلیل، استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره مبتنی بر سامانه اطلاعات جغرافیایی اجتناب ناپذیر می باشد. در حالت کلی در این پژوهش ما با دو بخش مجزا روبرو هستیم، بخش اول مبحث مکانی شامل گردآوری، آماده سازی، تبدیل و تولید داده ها و نقشه های مکانی و بخش دوم ارزیابی چند معیاره شامل تعیین معیارها و اولویت بندی و وزندهی آنها می باشد ترکیب و تلفیق این دو روش مبنای انجام تحقیق و مکانیابی مناسبترین گزینه جهت اراضی بایر برای شهرک سازی می باشد. امروزه این روشها تحت عنوان سیستم های پشتیبان تصمیم گیری مکانی یا SDSS مورد استفاده می باشند که سیستمی کامپیوتری است که داده های مکانی و منطقه تصمیم گیری را به عنوان ورودی ترکیب و تبدیل کرده و تصمیم گیریهای حاصل را بر اساس وزنهای بدست آمده به عنوان خروجی ارائه می دهد. در این پژوهش تحلیل تصمیم گیری چند معیاره AHP مبتنی بر سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد استفاده و بررسی قرار گرفته است. که بر اساس داده های واقعی پس از وزندهی معیارها با استفاده از نرم افزار Expert Choice، لایه های معیار از روش Weighted Sun تلفیق شدند و مکانیابی مناسبترین اراضی جهت شهرک  سازی شهر کرمان صورت گرفت. شیب زمین با اهمیت ترین معیار بوده است، در نتایج حاصله بخش شمالی و مرکزی شهر به عنوان مناسبترین مناطق مشخص شدند.